Zafer Yıldırım’ın “Kasımpaşa işim, Beşiktaş aşkım” demesinin üzerinden 7 ay geçti.
Armanın değiştirilmesini yanlış bulan kulüp derneği asbaşkanı Murat Dilme’nin “Taraftar haklı, sabırlı olsunlar armayı önlerine koyarız” dediği 4,5 ay evveldi.
Tam 3 ay önce ise Dünya Kasımpaşalılar Günü’ydü. Apaçiler, Arma Altı, Tek Yumruk, Corleoneler ve tüm Kasımpaşalılar Tepebaşı’nda buluşup dosta düşmana mesaj verdi. Meşale ve havai fişek gösterilerinin ardından grubun pek çoğu İstiklal Caddesi’ne çıktığında bedenen ve ruhen ben de oradaydım. Arma aşkına bağıranların sesi akşamın 10’unda İstiklal’i inletiyordu. Taksim Meydanı’na kadar Turgay Ciner’in şahsına bestelerle küfürler edildiğini binlerce kişi duydu. O dönem Antalyaspor maçında sahaya meşalelerin atıldığı, tribünden ‘yönetim istifa’ seslerinin yükseldiği günlerdi. Aynı tepki İstiklal’de de sürüyordu.
O gün Ciner’e küfür edenlerin bir kısmı, bugün yönetimden gelen biletlerle Recep Tayyip Erdoğan Stadı’nda maç izliyor, yönetimin ayarladığı araçlarla deplasmanlara gidiyor. O gün Habertürk’e yürümek isteyenlerin bir kısmı, bugün stadın üstünde sıcak çikolata içip yeni logolu store açılışlarını şenlendiriyor. Peki kim bunlar?
Yukarda belirttiğim birkaç taraftar grubundan ikisi bu semtin armasına değil parasına sevdalı... Son dönemde ortaya çıkan bu iki grup, Kasımpaşa tarihinde bir parça olmak yerine kendi Kasımpaşa’larını oluşturmanın peşinde... Kasımpaşa’da olan biten bu!
Tarihine sahip çıkmadan geleceğini inşa etmeye çalışanlar, temeli atılmayan yapılarının altında kalır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder